In het kader van de nieuwe doorstart van KONT, heeft een kersvers collectief een residentie gehouden in de Kruisruimte in Eindhoven, afgelopen februari. Het doel; mekaar leren kennen door artistieke samenwerking en goede, broodnodige gesprekken over de toekomst van KONT. De hoofdvraag; gaan we met elkaar verder? Zo ja, hoe? Een spannende zoektocht!
Omdat Griet Menschaert gaat aftreden als directeuren kartrekker van KONT, heeft ze een mooie collectie mensen om zich heen verzameld om te spreken over de toekomst. Kunstenaars Sunjoo Lee, Maaike Twist, Leif Czakai en Berendine Venemans gingen met Griet dit maandlange avontuur aan, met financiële steun van het Snelgeld fonds van Cultuur Eindhoven. De Kruisruimte bleek een uitstekende locatie te zijn, een uitnodigende plek waar veelmogelijk was: samen koken, leven, werken, slapen, reflecteren en praten.
Het ging goed van start! We maakten een gezamenlijke planning en maakten afspraken met mensen uit het kont netwerk: om langs te komen, gesprekken te voeren, workshops te verzorgen. We brachten eigen materiaal en ideeën mee en al gauw vond iedereen een manier om in die grote lege ruimte aan de slag te gaan. Sunjoo begon bijvoorbeeld robots te maken, wat het speelplezier in de anderen aanstak. Griet bleek blij te zijn haar KONT netwerk eens goed in beeld te kunnen brengen in prachtige tekeningen. Berendine was de omgeving aan het ontdekken en bracht lang beukenhaar mee. Maaike was in haar nopjes de KONT administratie van de afgelopen jaren te kunnen doorspitten om haar filosoof-hersenen te laten kraken. En Leif maakte zich geliefd met de ruimte door er te overnachten.
Één van onze bezoekers was Paul Cornelissen, die met ons naast advies ook zijn heerlijke kookkunsten deelde. Ook Charles Esche kwam nieuwsgierig polshoogte nemen en sprak met ons over het concept van “The Commons” als idee/inspiratie voor onze toekomstige organisatie-vorm. We organiseerden een vruchtbare slowdate over het concept ‘KONT slowdates’. Sas Schilten kwam langs als fotografe, maar ook om een heuse workshop ‘foto-bewerking’ te geven. Ook spraken we met Klaas Burger, voorzitter van het bestuur van KONT.Dat gesprek zette de dingen op scherp.
Door de maand heen ontstond er een sterk osmotisch werkproces, waarin we op intuïtieve wijze op elkaars werk reageerden. De term ‘KONTAMINATIE’ kwam boven drijven, naar aanleiding van een quote uit het boek The Mushroom at the End of the World van Anna Tsing1. Wederzijdse contaminatie als drijvende kracht in dit collectief. Uit onze gesprekken werd duidelijk dat KONT louter door samenwerking tot stand komt, en kan komen. Met elkaar en voor elkaar, als gemeenschap waar iedereen zorg draagt voor het algemeen belang, maar waarbij ieder tevens ook zelf baat heeft. Het roept de hamvraag op; hoe zal dit in z’n werk gaan met deze groep mensen, wanneer Griet het stokje overdraagt?
Deze vraag bracht oplopende spanningen met zich mee. De contaminatie bleek ook de andere kant op te gaan! Maar weer bleek de kracht van KONT: de durf om open en kwetsbaar te zijn wierp z’n vruchten af. Een gesprek waarin we deze spanningen benoemden, bleek een cruciaal kantelpunt voor onze residentie. De verschillen tussen ons in persoonlijkheden, verwachtingen en werkwijzen, begonnen we als unieke krachten te zien. Iedereen van ons heeft unieke posities in te nemen en zolang je dit wat natuurlijker z’n gang kan laten gaan, stromen de zaken juist harder.
Na de prachtige finissage komen we uit bij het “vertrouwen op de vitaliteit van een gemeenschap” (Maaike die dit zo mooi zei). Zoals in elk verhaal, is deze groep mensen dichter tot elkaar gegroeid na samen wat te hebben meegemaakt. Diepere banden zijn gecreëerd, gepaard aan vertrouwen in de komende tijd wat betreft KONT.
We voelen ons versterkt door het prachtige netwerk van KONT. Al deze mooie mensen die met hun kwaliteiten KONT een warm hart toedragen. We gaan door! Jullie horen snel van ons…
by Berendine Venemans
───────────────
[1] “How does a gathering become a ‘happening’, that is, greater than the sum of its parts? One answer is contamination. We are contaminated by our encounters; they change who we are as we make way for others. As contamination changes world-making projects, mutual worlds - and new directions- may emerge. Everyone carries a history of contamination; purity is not an option.”
“As progress tales lose traction, it becomes possible to look differently. The concept of assemblage is helpful. Ecologists turned to assemblages to get around the sometimes fixed and bounded connotations of ecological ‘community’. The question of how the varied species in a species assemblage influence each other - if at all- is never settled: some thwart (or eat) each other; others work together to make life possible; still others just happen to find themselves in the same place. Assemblages are open-ended gatherings. They allow us to ask about communal effects without assuming them. They show us potential histories in the making.” Anna Tsing (2015)
